Lüksemburg

Açmışım gözümü karanlık

Sarılmış eski yalnızlık

Hatırlamak zorsa niçin

Kalbini ısıtmak için

Esrarlı bir sisten geçip

Ağlayan rüzgardan içip

Beklediğin o gün gelmez

Belki rüyalar hiç bitmez

Kaygılı ürkek bir korku

Tek isteğin uzun bir uyku

Kimse söylemedi bunu

Hayallerin yok olduğunu

İçinden geçtiğim bir şehir

Huzursuz karanfil bilir

Uzayan boynundan kalan

Ellerini ıskalayan

 

Lüksemburg'tayım neredeyim

Bir şarkı sende

İstanbul'dayım sendeyim

Sadece aklımda

Karlar girerken burnumdan

Aldığım her nefesle

Anlar giderken solmadan

Hayat öylesine